10.08.2021 r.
Krzysztof Liebchen - przewodnik beskidzki, pilot grup turystycznych poskich i zagranicznych. Warszawę darzy szczególnym sentymentem.
Książkę przeczytałem. Dałem także do czytania moim domownikom. Zabrałeś mnie w nostalgiczną wycieczkę po Warszawie. Na instagramie nie śledziłem wpisów. Kartki z okładką mają dla mnie o niebo większą i trwalszą wartość. Rzekłbym namacalną. I te miejsca znajome z Twoim komentarzem były (są) nitkami, których pociągnięcie wywoływało obrazy twarzy, zdarzeń przeżytych. Dziękuję.
https://www.facebook.com/photo/?fbid=4346354518755784&set=a.442858722438736
11.08.2021 r.
Portal informacyjny Warszawa Express - recenzja
BLOGOWE OPOWIEŚCI
W sprzedaży pojawiła się nowa warszawska publikacja zatytułowana „#ciekawieowarszawie. historie (nie)zwykłe”, część 1. Jej autorem jest Marcin Rafał Kudłacik.
Marcin Rafał Kudłacik, przewodnik warszawski, autor nieskończonego jeszcze cyklu „Warszawa. Opowieść o gotyckim mieście”, od kilku lat prowadzi fotoblog zatytułowany „Ciekawie o Warszawie”. Zamieszcza tam zrobione przez siebie fotografie i inspirowane nimi – jak sam twierdzi – krótkie historie. Teraz to, co uzbierał w wirtualnej rzeczywistości, postanowił przeobrazić w hasztagową formę książkową. I oto mamy zbiór pięćdziesięciu historii zwykłych i niezwykłych. „Wcale nie nadzwyczajne” (znów słowa autora) fotografie wykonane przez żądnego przygód poszukiwacza warszawskich skarbów sprawiły, że tenże poszukiwacz – przewodnik zafascynowany historią i architekturą stolicy, „słoik” z pasją – dzieli się z czytelnikami swoją wiedzą i umiejętnością zagłębiania się w historię miasta, wgryzania się w różne detale stołecznej czasoprzestrzeni.
W jednym z rozdziałów (rozdzialików) książki autor pisze, parafrazując słowa księdza Twardowskiego: „Spieszmy się kochać zabytki, tak szybko odchodzą”. I rzeczywiście, z właściwą sobie nostalgią, podbarwioną gdzieniegdzie zadziornością i humorem, najwięcej uwagi Marcin Kudłacik poświęca zabytkom i historiom z nimi związanym. Znajdziemy tu zatem ciekawostki z życia Łazienek, Zamku Królewskiego, Zamku Ujazdowskiego czy Pałacu Kultury. Ale nie tylko zamierzchła przeszłość jest przedmiotem zainteresowania i badań autora. Architektoniczne drobiazgi Budzyńskiego, zebry-nowatorki, dziecięca galeria sztuki na ul. Kopernika, palma Rajkowskiej – to tylko niektóre nowsze przykłady. Autor przygląda się temu, co niefrontowe i niecodzienne. Zagląda na tyły budynków, na podwórka, za płoty, między pręty ogrodzenia, „zbacza z utartego szlaku”, aby opowiedzieć, jaką limuzyną jeździł Piłsudski, skąd się wziął znak Polski Walczącej, jak w czasie powstania przenoszono dzieci kanałami, ile waży Pałac Kultury, w czym nikt nie mógł dorównać praskim woźnicom, dlaczego Niemcewicz wyjechał do Ameryki, co siostra Fryderyka przewoziła pod suknią… Na te między innymi pytania znajdziemy odpowiedzi w książce.
Niewątpliwie o wartości publikacji świadczą nie tylko teksty, ale i autorskie fotografie, oryginalnie i charakterystycznie komponowane. Niektóre, jak ruiny banku na ul. Bielańskiej, są niezwykle interesujące, wręcz nie można od nich oka oderwać. Na końcu książki zamieszczone są plansze z fragmentami planu Warszawy i zaznaczonymi miejscami, o których jest mowa wcześniej. Nie sposób też nie docenić stylu pisarskiego autora. Choć sporo jest drobnych błędów językowych w tekstach, co można policzyć na karb instagramowego bloga, to Marcin Kudłacik swobodnie sobie gawędzi. Zręcznie łączy styl światłego tradycjonalisty (inaczej – styl naszych dziadków) – wzniosły, chwilami trochę pompatyczny, trochę archaiczny, ze stylem potocznym, z młodzieżowym słownictwem. Żaden świat mu nie jest obcy. Nawet z klasyczną frazeologią poczyna sobie lekko. Łączenie tych stylów nierzadko daje efekt humorystyczny. Zresztą autor też nie stroni od żartów, nie tylko językowych. Oprócz tego teksty bogate są w terminologię naukową, na przykład architektoniczną – i tu nadmienię, że potencjalnemu młodemu czytelnikowi przydałby się słownik na końcu książki.
Dostajemy zatem do rąk początek „historii (nie)zwykłych” i jesteśmy w stanie zarazić się dzięki nim miłością do Warszawy i do historii, która ponoć jest największą nauczycielką życia. Jako że też jestem „boomerem z krwi i kości”, czekam na kolejne papierowe czytadła.
Marta Chodorska
18.01.2022 r.
Instagram: kamil_bednarek_sa
Kamil Bednarek - autor powieści fantasy pt. "Czarne Ziemie: Imperator".
#ciekawieowarszawie historie (nie) zwykłe jest to książka, którą na pierwszy rzut oka trudno ocenić. Marcin Rafał Kudłacik już w pierwszym zdanie wstępu do książki zastanawia się czy publikacja to dlatego albumu nie jest za duże słowo. Ja uważam, że nie, bo choć jest to zbiór fotografii Warszawy, które autor zrobił i opublikował na swoim Instagramie @ciekawie_o_warszawie, to wraz z rozbudowanymi opisami i historiami jest naprawdę niezwykłym przewodnikiem po Warszawie.
Z tą książką w ręku śmiało możemy ruszać na spacer po stolicy. Mamy tutaj nie tylko zdjęcia i opisy warszawskich zabytków (tych znanych i tych mniej oczywistych), ale także mapy, które pozwolą nam te miejsca odnaleźć a nawet zaplanować trasę jak najbardziej efektywnie.
Ja zwiedzanie Warszawy mam jeszcze przed sobą. Jakoś zawsze wolałem miejsca mniej popularne i spokojniejsze, ale kiedy wyruszę oglądać zabytki stolicy, to ta książka z pewnością będzie ze mną. Dodatkowym jej atutem jest to w jaki sposób autor opowiada o tym, co na zdjęciach. Lekkość, odrobina humoru, aż chce się czytać 
Polecam wszystkim podróżnikom, ale samym Warszawiakom również
Życzę udanej lektury!
Przewodnik po Warszawie, Marcin Rafał Kudłacik